Bušra El-Turk u svom opusu koristi ironičan i alegorijski muzički rečnik koji svoje osnove ima u pozorištu, plesu i književnosti, a inspirisan je njenim libanskim korenima, životom u Londonu, ljubavlju prema istočnoevropskoj i bliskoistočnoj narodnoj muzici. Klavir i violončelo je učila od najranijeg uzrasta u Centru za mlade muzičare pri Guildhall School of Music and Drama, gde je diplomirala i završila master studije iz kompozicije, uz stipendiju fondacije PRS.

Autor je mnogih dela, koja su izvođena i emitovana putem medija u Velikoj Britaniji, Evropi, Severnoj i Južnoj Americi i na Bliskom Istoku. Posebno plodnu umetniču saradnju je ostvarila sa koreografkinjom Ajom Džejn Saotome, razmenjujući nadrealne i apsurdne teme u muzici i pokretu u koreografskim ostvarenjima Tende(r)age with Peck! u Londonu. Najvažnije predstave za koje je radila muziku su I Capture the Castle (režija K. Burgs) i Bogojavljenska noć (režija K. Laskomb). Njenu najnoviju kompoziciju Kilamuwa I of Zenjirli, zasnovanu na elementima starog feničanskog teksta, izveo je Orkest de Ereprijs nakon učešća na 13 Međunarodnom samitu mladih kompozitora sa Lujom Andrisenom u Holandiji. Nakon toga je usledilo učešće na Sentieri Selvaggi International Composers Masterclass u Milanu sa Džulijom Volf. Nove kompozicije su i Metaphysical Enemy, klavirski duet kao narudžbina Sounds Underground; kompozicija za flautu i klavir po porudžbini Visama Bustanija. Njen gudački kvartet Eating Clouds, je bio među pet uzabranih dela na konkursu Univerziteta u Aberdinu, a izveli su ga članovi Škotskog simfonijskog orkestra Bi-Bi-Sija.

Ta’attalat Loughatul Kalami
Ovo delo je poručila pevačica i violončelistkinja Kerdelija Vejl. Tema je pesma Ahmada Šavkija posvećena mom rodnom gradu u Libanu, Zahlehu, i igrom slučaja premijerno je izvedena prvog dana Libanskog rata 2006. godine.

Eating Clouds, za gudački kvartet
Eating Clouds je bebin pogled iz kolica, o tome kako oblaci i apstraktni oblici i prikazi svakodnevnih objekata mogu da odražavaju najosnovnije ljudske potrebe i želje. Sastoji se iz tri stava.

Prvi se zasniva na tonskom nizu B – Es – H – A(što se može dovesti u vezu sa mojim imenom, Bušra). Drugi stav se sastoji iz dva sloja: u dubljem registru su duge linije koje se postepeno transformišu u različite akorde, a u višem registru su prirodni alikvotni tonovi. Reč je o tutti glisandima, koji se dobijaju klizanjem po žicama i postepenim pretapanjem svakog tona u sledeći. Treći stav je izrazito hromatizovan. Osnovni gradivni material predstavljaju mala sekunda iznad i ispod tonike.

You’d Better Learn Your Alphabet, Dear (from The Nut Case of Songs)
You’d better learn your alphabet, dear
And your numbers too
Or something strange will happen, dear
As strange as it is true
You’ll grow a tail and long, long ears
And the ocean will run dry
A bit of fur and two large teeth,
A rhino from the sky.

You’d better learn your alphabet, dear
Or things will get all wonky
Also forgot to mention that you’ll turn into a donkey.

Ovo je dečija pesma. Ironija je što će se sve ove stvari desiti detetu dok majka peva monotonu melodijsku liniju u kojoj dominiraju intervali velike sekunde i “demonske” prekomerne kvarte. Time je prikazan majčin nonšalantan odnos prema detetu, a ujedno je postignut i zlokoban prizvuk. Igrački ritam (bolero, čini mi se) upotrebljen je kako bi se umekšao efekat strašnih reći koje majka upućuje detetu.

Dramaticule 1
“Dramatikula” je izraz Semjuela Beketa za mali dramski komad. Ovo je prva kompozicija u nizu dramatikula.