Ljubomir Nikolić (1976), upisuje Akademiju umetnosti u Novom Sadu, odsek kompozicije, u klasi Miroslava Štatkića. Diplomirao je u klasi Rajka Maksimovića 2002. godine kompozicijom Ratnik za simfonijski orkestar. Učesnik je projekta finansiranog iz fonda za kulturu EU, pod nazivom Reke Evrope (RIVE) – Rivers of Europe gde uzima učešće kao kompozitor i muzički izvođač. Takođe, deo je istorijskog projekta (prvi put u ovom delu Evrope) koncerta 30 harfi gde se predstavio sa dve kompozicije Bugarkom i Srpskom igrom, u okviru XIII Međunarodnog festivala harfe održanog u Beogradu 2014. godine. Osnivač je internacionalnog sastava “E-ACT” koji izvodi isključivo njegove kompozicije. Kompozicije Ljubomira Nikolića izvođene su u poznatim koncertnim dvoranama kao što su Carnegy Hall (New York), Velika sala Kolarčeve zadužbine” (Beograd), dok su kompozicije za udaračke instrumente (Drops, Marimbophonia) predstavljene na Svetskom samitu perkusionista održanom u Americi. Kompozicije ovog autora su predstavljene u Italiji, Engleskoj, Poljskoj, Rumuniji, Austriji, Hrvatskoj, Slovačkoj, Mađarskoj, Bugarskoj, Nemačkoj i Americi. Trenutno zaposlen na Akademiji umetnosti u Novom Sadu na mestu stručnog saradnika za predmete kompozicija i elektroakustička muzika.

Hibernacije za klarinet, violončelo i klavir – termin – „hibernacija“, obično je vezan za zimski san nekih toplokrvnih životinja, koristi se u medicini (za lečenje duševnih bolesnika izazivanjem veštačke hibernacije), prisutno je korištenje tog termina pri upotrebi računara. Poslednju deceniju, sve su učestalija ispitivanja koliko i kako se stanje hibernacije može iskoristiti u svrhu istraživanja pokrenutih od strane NASA-e i ESA-e, gde bi se pomoću tog veštački izazvanog stanja kod astronauta, pospešili eksperimenti i istraživanja određenih planeta, ekspeditivnijim i praktičnijim postupkom. Na taj način, predstavljen je i muzički materijal, koji kroz pokušaj hibernacije, u muzičkom smislu, manipuliše vremenskom instancom, kroz stavove kratkog trajanja. Kompozitor polazi od ideje, da kroz višestavačni „neklasični“ formalni obrazac, organizuje materijal na nivou makro i mikro struktura, koje odaju utisak „drugačijeg“ (hibernativnog) vremenskog elementa.