(Idvor, 23. septembar 1937), kompozitor, pedagog i muzički pisac

Adresa: Beograd, Bulevar Despota Stefana 68b/11
Telefon: + 381 11 2754 490
E-mail: slobodan.atanackovic@sbb.rs
Web: www.slobodanatanackovic.com

Slobodan Atanacković je studije kompozicije završio 1965. na Muzičkoj akademiji u Beogradu u klasama Milenka Živkovića i Enrika Josifa. Kraće vreme posle studija bio je muzički pedagog, a 1967. zaposlio se u Radio Beogradu, gde je ostao sve do penzije. Više godina je obavljao dužnosti Glavnog urednika muzičkog programa Radio Beograda i Direktora Muzičke produkcije Radio-televizije Beograd. Kad je u Banjoj Luci 1998. osnovana Akademije umjetnosti, Atanacković je izabran za redovnog profesora kompozicije i orkestracije, kao i predmeta aranžiranje i osmoglasnik.

Stilska polazišta ovog kompozitora bila su u folklornom ekspresionizmu bartokovskog tipa (Gudački kvartet), da bi se kasnije okrenuo ka „zvučnim rešenjima nove poljske škole (poliritmija, heterofonija, guste kanonske imitacije koje grade klasterska sazvučja unutar iste instrumentalne grupe), pri čemu na individualan način utkiva u njih elemente iz arhaičnih slojeva našeg muzičkog folklora“. (Leksikon jugoslavenske muzike, Zagreb, 1984)

Atanackovićev opus karakterišu velike vokalno-instrumentalne forme, od kantata i oratorijuma do nestandardnih kombinacija koje uključuju narodne pevače, ansamble za staru, narodnu i rok muziku, magnetofonsku traku. Iz te grupe dela posebno su zapaženi: Poema eterico, Dies gloriae, Akatist, Simfonia eterofonica, Polijelej i Suguba jektenija, koja se smatraju njegovim najznačajnijim ostvarenjima. Među Atanackovićevim orkestarskim delima izdvajaju se Sinfonia da festa, diptih Ad vivum, Basso e contra za kontrabas i gudače i Allegro barbaro za gudački orkestar, a među kamernim kompozicijama Figurazioni innocenti za klavirski trio.

Atanacković ima i više dela scenske i dečje muzike, a u poslednjoj deceniji 20. veka komponovao je duhovnu muziku u tradiciji Srpskog osmoglasnika.

Od njegovih publicističkih ostvarenja treba pomenuti zbirku napisa O muzici i oko nje i muzikološke studije Tri veka violinske muzike, Tragom nastajanja i razvijanja kamerne muzike, Savremeno jugoslovensko stvaralaštvo i Jutrenje (o razvoju našeg molitvenog pojanja i molitvenih oblika).

Dobitnik je Oktobarske nagrade Beograda (1981) za oratorijum Akatist. Na Međunarodnoj tribini kompozitora u Parizu, koja se organizuje pod pokroviteljstvom UNESCO-a, Atanackovićeva dela su u dva navrata uvrštena u izbor od deset najboljih (Dve feske Ad vivum i Simfonia eterofonica).

Dela:

Solistička i kamerna muzika
Koralne varijacije za orgulje (1961)
Sonatni stav za violončelo i klavir (1963)
Stameno, kremeno, kameno, ciklus pesama za duboki glas i klavir(1963)
Alio modo, varijacije za violinu i klavir (1963)
Gudački kvartet (1964)
Figurazioni innocenti su una musica appassionata, za klavirski trio (1975)
Incanto a due, za sopran i kontrabas (1975)
Arioso dinamico, za violončelo (1980)
Sublimacioni pertre, za violinu, klarinet i klavir (2012)

Muzika za kamerne ansamble
Requiem da camera za vokalni oktet, duvački trio, gudački kvarteti udaraljke (1971)
Pomana, za magnetofonsku traku, ansambl flauta i kontrabas (1980)
Divertimento za limene duvače i udaraljke (1983)
Rapsodija na teme iz etnomuzikološke beležnice Vlade Miloševića, za kamerni orkestar (2000)
Basso e contra – concerto da camera, za kontrabas i 12 gudača (1976)
Allegro barbaro, za gudački orkestar (2006)

Orkestarska muzika
Sinfonia da festa, in modo eterofonico, za veliki simfonijski orkestar (1974)
Ad vivum, dve freske za simfonijski orkestar (1975)
Simfonijski monoptih, simfonija u jednom stavu (1984)

Vokalno-instrumentalna muzika
Canto eroico, oratorijum za hor i simfonijski orkestar (1965)
Mramorje, kantata za hor i orkestar (1968)
Adamska zemlja, govorna simfonija za hor i kamerni orkestar (1969)
Uspavanke bola, ciklus pesama za duboki glas i orkestar (1969)
Poema eterico, pastoralna kantata za ženski hor i orkestar (1973)
Dies Gloriae, oratorijum na tekst Dušana Matića (1975)
Akatist, oratorijum na tekst Dušana Matića (1977)
Trešnjeva frula, oratorijum za recitatora, dečji hor, mešoviti hor i simfonijski orkestar (1984)
Consecutio temporum, oratorijum za soliste, dečji hor, mešoviti hor i simfonijski orkestar (1986)
Simfonia eterofonica, za grupe pevača i svirača izvorne narodne muzike, gudački kvartet, rok ansambl, magnetofonsku traku, soliste, hor i simfonijski orkestar (1986)
Polijelej, Vitezu smrti posvećeno, za grupu pevača izvorne narodne muzike i simfonijski orkestar (1990)
Suguba jektenija, za soliste, hor i simfonijski orkestar (1990)
Paganska rapsodija (Popoj mi slugo careva), za grupu pevača izvorne narodne muzike, renesansni ansambl,  hor i simfonijski orkestar (1999)
Oj, dokumentarna drama za grupu pevača i mali simfonijski orkestar (2004)

Horska muzika
Duhovne pesme za sve crkvene praznike, za hor (1991-1999)
Pojanje Gospodnje, molitve o dvanaest praznika Gospodnjih (1991-1999)