Vladimir Tošić, (1949, Beograd, Srbija), kompozitor, multimedijalni umetnik, redovni profesor FMU u Beogradu. Studije kompozicije završio je u klasi Vasilija Mokranjca na istom fakultetu. Dela Vladimira Tošića izvođena su redovno kako na domaćim tako i na stranim koncertnim podijumima i festivalima savremene muzike širom sveta: Argentina, Austrija, Belgija, Brazil, Engleska, Francuska, Holandija, Italija, Nemačka, Peru, Portugal, SAD, Škotska, Španija, Švedska i dr. Kompozicije Vladimira Tošića nalaze se na više kompakt diskova izdatih u Srbiji i SAD. Među njima su i tri autorska: Muzika za klavir (2014), Melange (2000) i Muzika za male pijaniste (2016). Za kompoziciju Voksal dobio je prvu nagradu na konkursu Thomas Bloch (Pariz, 2000). Dobitnik je treće nagrade na takmičenju za dečiju gitarističku kompoziciju − Gitarrentage für Kinder (Lebah, Nemačka, 2011), a tu kompoziciju je izdala poznata izdavačka kuća Chanterelle iz Hajdelberga. Osnova stvaralačkog pristupa Vladimira Tošića je redukcionistički princip izgradnje dela. Sva njegova dela su procesualna, repetitivna i zasnovana na veoma malom broju različitih elemenata, a ponekad čak i na samo jednom (boji, ritmu, harmoniji…). Najvažnija dela Vladimira Tošića su: Varial, Dual, Trial, Voksal, Fisija, Fuzija, Altus, Medial i dr.

Kompozicija Medial 9 za gudački orkestar je verzija istoimene trostavačne kompozicije za reed quintet koja je napisana kao porudžbina američkog kvinteta Akropolis – koji ju je premijerno izveo (SAD 2015). Kompozicija je nastala na osnovi slobodno tretiranih medijantnih veza – otuda proističe njen naziv, kroz veoma slobodno variranje početnog harmonsko-melodijskog materijala. Zasnovana je na repetitivno-procesualnoj organizaciji – kao i sve moje kompozicije do danas – a glavna njena osobina je težnja ka maksimalnoj komunikativnosti. Kompozicija pripada mojoj trećoj stvaralačkoj fazi, koja je počela 2010. godine, i na neki način je najkompleksnija u seriji Mediala.