Đuro Živković (Srbija) potiče iz porodice u kojoj nema muzičara, ali njegovi su roditelji probudili u njemu ljubav prema umetnosti. Rano se zainteresovao za folklor, pravoslavnu tradiciju i vizantijsku muziku što ga je podstaklo da razvije niz kompozicionih tehnika poput poliritmije, improvizacije, lestvičnih nizova zasnovanih na osobenim harmonijama, polifonije slojeva (multipolifonije) i heterofonije. Nakon 2002, sve više ga interesuje organizacija harmonija što je vidljivo u novom pristupu procesu komponovanja. Živkoviću je značajno tzv. harmonsko polje, način na koji akordi postoje u koherenciji ili simbiozi sami sa sobom, pa i geneza i izgradnja harmonskog puta.
Njegovu muziku naručuju, izvode, snimaju i emituju vodeći ansambli i solisti širom Evrope, Japana i Severne Amerike. Dobitnik je Švedske Gremi nagrade 2010. za delo Le Cimetière Marin u izvođenju ansambla Sonanza. Predaje na Kraljevskom koledžu za muziku u Stokholmu.
On the Guarding of the Heart je direktno inspirisana mojim dvema prethodnim kompozicijama – I Shall Contemplate… i Le Cimetière Marin. Sva dela pripadaju duhovnoj muzici, a slobodno ih nazivam kantatama – terminom koji pozajmljujem od i kojim referišem na Bahova remek dela.
On the Guarding of the Heart je instrumentalna kantata koja većinu svojih kompozicionih ideja izvlači iz dela I Shall Contemplate…. Oba dela mogu da budu izvođena attacca, tako što ovo drugo završava sled.
Osnovna tema On the Guarding of the Heart jeste potreba povratka samom sebi, intelektualni silazak u dubine srca, potreba da se ono sačuva i da se tamo pronađe skriveno blago unutrašnjeg kraljevstva. Muzika je izrazito stimulisana čitanjem Filokalije; reč je o teško dostignutom odmaku, mirnoći i opreznosti, o usamljenosti i egzilu.