Ivan Božičević, kompozitor, orguljaš, pijanista i aranžer, rođen je 1961. u Beogradu, gde je na FMU diplomirao i magistrirao kompoziciju u klasi Aleksandra Obradovića. Usavršavao se na kursevima nove muzike u Darmštatu 1982. i 1984. Kompozitorski opus obuhvata tri simfonije (Pet haiku prema Bašou), orkestarska, kamerna (Marittimo, Airborne), horska (Pastir dobri na stihove erme sotirove) i solistička dela (Tri ženske pesme, Chamber Music), kao i brojne kompozicije za elektronske instrumente (Mesečeva prekretnica, Ostrvo glasova). Za svoj kompozitorski rad nagrađen je Srebrnom medaljom Univerziteta umetnosti u Beogradu, Oktobarskom nagradom grada Beograda za studente, nagradom Stevan Hristić, kao i brojnim nagradama na konkursima Udruženja kompozitora Srbije.
Orgulje je studirao na Visokoj muzičkoj školi u Frankfurtu (solistički smer, u klasi Edgara Krapa), gde je diplomirao 1988. godine. Specijalizirao je ranu muziku u Salamanki 1988. i 1990. godine (kod Gija Bovea i Montserat Torent). Koncertirao je u Hrvatskoj, Srbiji, Mađarskoj, Švajcarskoj, Španiji i SAD.
Božičević sa pedagoškim radom započinje kao predavač harmonije i polifonije na Višoj muzičkoj školi u Nišu. Na FMU u Beogradu prelazi 1992. godine, gdje nakon uspešne habilitacije stiče zvanje docenta. Do jeseni 2001. predaje harmoniju, kontrapunkt i analizu na FMU Beograd i na Akademiji umetnosti u Novom Sadu.
Od decembra 2001. živi i radi u Splitu kao slobodni umetnik. Nastavljajući svoju kompozitorsku delatnost, više puta je nagrađivan na konkursima Hrvatskog sabora kulture i festivalu Cro Patria. Božičević pokreće vlastiti jazz-band SplitMInders, sa kojima izdaje CD Sotto mare, sopra aria (BestMusic, Zagreb) i nastupa na jazz festivalima širom Hrvatske. Kao pijanista i aranžer uspostavlja plodnu saradnju sa pop muzičarima (Tedi Spalato, Hari Rončević, klapa Cambi), dok u splitskom Hrvatskom narodnom kazalištu učestvuje u nekoliko tekućih projekata.
- Mesečeva prekretnica
(komentar 1995): strukturu kompozicije čine tri glavna odseka, svaki sa jasno prepoznatljivim tembralnim karakteristikama: u prvom dominiraju “gudačke”, u drugom “flautske” sintisajzerske boje, dok se u trećem odseku priključuju još i “udaraljke”, te perkusivno tretirani semplovani klavir. Relativno kratka koda (četvrti odsek) zaokružuje formu. Opisanu tembralnu gradaciju prati postepeno zgušnjavanje fakture, ostvareno naslojavanjem statičnih motivskih celina (obrazaca, patterns) u stalno novim kombinacijama; postupak je tipičan za kompozicije minimalističkog stilskog usmerenja. Ipak, pojedine karakteristične zvučne celine se slobodno “prelivaju” iz jednog odseka u drugi, obogaćujući racionalno građeni “temeljni” sloj elementima nepredvidivosti i improvizacije.
(P.S. 2007): Mesečeva prekretnica je zgotovljena u elektronskom studiju Radio Beograda već 1993. godine. Snežana Nikolajević, tada muzička urednica na TV Beograd, na moju veliku radost, poželela je kompoziciju za svoj ciklus Svetske premijere. Proces TV realizacije se otegao zbog stalnog odlaganja i čekanja na termine za snimanje i montažu, tako da je sve bilo završeno tek u februaru 1995. Ipak, danas mi je potpuno jasno da sam imao priliku kakva se autoru pruža vrlo retko: TV spot od 24 minuta na nacionalnoj televiziji, rađen na totalno nekomercijalnu muziku! Veliko hvala Snežani, kao i uredniku elektronskog studija Vladanu Radovanoviću, režiseru Miodragu Milinkoviću i svima iz TV ekipe.
Video sloj za današnju projekciju je rekonstruisan sa VHS trake. slabiji kvalitest i smetnje u slici na čudan način zapravo pogoduju tematici kompozicije: oni koji se sećaju TV prenosa raznih svemirskih poduhvata znaće na šta mislim.