Đuro Živković, (1975, Srbija/Švedska) od 2000 živi u Stokholmu, Švedska. Njegovo rano interesovanje za folklor, pravoslavnu crkvenu tradiciju i vizantijsku muziku odvelo ga je do toga da razvije raznovrsnost kompozicionih tehnika kao što su poliritmija, improvizacija, na poseban način harmonski bazirane skale, mikrotonovi, slojevita-polifonija i heterofonija. Njegova tehnika “harmonijskog polja” bila je tema akademskog istraživanja na Univerzitetu za muziku u Gracu (Austrija). Njegovu muziku redovno naručuju i izvode širom sveta vodeći muzičari i orkestri kao što su Klangforum Beč, Njujorška filharmonija, Koncerthebau iz Amsterdama; i festivali kao što su Varšavska jesen, Biennale Zagreb, Musikprotokoll ORF, Dani nordijske muzike itd.
Primio je mnoga međunarodna priznanja i nagrade za svoj rad. Ona uključuju Grawemeyer nagradu 2014 (SAD), nagradu Mokranjac 2012 (SR), Pre-Art Prize 2005 (CH) i švedsku Gremi nagradu – Grammis (SE) 2009.
Psalm XIII je komponovan za tri dana krajem maja 2014. kao poslednji deo „ Patterns of intuition” koji je bio umetničko-istraživački projekat čiji je domaćin bio Univerzitet za muzičku i dramsku umetnost u Gracu a finansirao ga je Austrijski fond za nauku. Premijerno ga je izveo Klangforum Wien, a potom je orkestriran za izvođenje (simfonijskog) gudačkog orkestra.
Kompozicija je izgrađena na jednoj melodijskoj liniji, kao pojanje – pevanje u crkvi, sinagogi ili džamiji; i na jednom pedalnom tonu koji se naziva ison, neka vrsta repetativnog zvuka koji bi trebalo da se svira kao mantra-fon imitirajući crkvena zvona, sitar ili nazalno pevanje.
Moja namera je bila da razvijem muziku iz ovog jednostavnog genoma i pronađem čitavu novu kreaciju – eho koji dolazi iz poniznosti i saosećanja srca.