Tiberiu Olah (1927–2002, Rumunija) studirao je kompoziciju u Cluj-Napoca, kao i na Konzervatorijumu Čajkovski u Moskvi, a usa­vršavao se u Minhenu, Zapadnom Berlinu i Darmštatu. Bio je profesor orkestracije i kompozicije na Nacionalnom univerzitetu u Buku­reštu (1954-2001), i doktor umetnosti (1978, Cluj-Napoca, sa tezom Certain Aspects in Connection with Musical Time and Space). Olah je komponovao više od 120 dela, u svim muzičkim žanrovima (uključujući filmsku i scensku muziku) i ostvario je uspehe još u mladosti. Dobitnik je značajnih nagrada, poput Nagrade rumunske akademije (1965), internacionalne Kusevicki nagrade (SAD, 1967) i Velike nagrade za celokupno stvaralaštvo Udruženja kompozitora i muzikologa Rumunije (1993). Jedan je od najznačajnijih kompozitora u post-Eneskovoj „zlatnoj generaciji”.

Sonata za klarinet solo, inspirisana Brankuzijevom Pasărea măiastră – Veličanstvena ptica, posvećena je najznačajnijem rumunskom klarinetisti, Aurelijanu Oktavu Popi, i predstavlja drugo delo u ciklusu pod nazivom Omagiu lui Brâncuși – Posvete Brankuziju koje označava stilski zaokret u njegovom stvaralaštvu. „Korišćenjem termina Sonata, kompozitor ne označava da se njegov muzički diskurs odnosi na klasični oblik, već na kontinuirani razvoj muzičkih ideja koji, u ovoj stvaralačkoj fazi, predstavlja etos kao zajedničku odliku takođe izraženu alternacijama statično–dinamično, polifono–monofono, melizmatično – giusto.” (Razvan Metea) „To je delo ogromnog unutarnjeg nemira, ispitivanja ekstrema – i očigledno tek sad otkrivenih – granica izražajnosti instrumenta.” (Radu Gheciu). Na kraju, Roman Vlad je smatrao da je ovo delo „jedna od najboljih kompozicija za klarinet na svetu”.