Jana Andreevska (1967, Skoplje) je diplomirala i magistrirala komponovanje na Fakultetu muzičke umetnosti Univerziteta Sv. Ćirila i Metodija u Skoplju. Pohađala je i radionice nekolicine čuvenih kompozitora u Holandiji, Poljskoj, SAD i Makedoniji. Od 1995. godine predaje na Fakultetu muzičke umetnosti u Skoplju kao redovni profesor komponovanja, polifonije, muzičkih oblika i analize.

Kao istraživač i gostujući predavač, predavala je i na Državnom univerzitetu Arizone u Tempiju (Arizona State University, Tempe, SAD; 2001), Muzičkoj akademiji u Ljubljani (2014) i Kraljevskoj muzičkoj akademiji (Royal Academy of Music) u Londonu (2011). Takođe, predavala je i na više međunarodnih radionica.

Pored kompozitorke, njena dela su izvodili i snimili mnogi čuveni solisti i ansambli u Makedoniji i širom Evrope i dostupna su na CD izdanjima SOKOM-a, Drezdenskih dana savremene muzike (Dresdner Tage der zeitgenössischen Musik), Peer Musik i Zefir Records.

Kompozicija „2.2.4 to 4.4.2“ za klavir u četiri ruke zasnovana je na muzičkom materijalu iz drugih, ranijih dela kompozitorke (ali ovoga puta drugačije oblikovanom i razvijenom), što je stvorilo jedan zvučni svet sasvim suprotan neuhvatljivim, dalekim i razbijenim zvukovima Klavirske sonate K.87 u h-molu Domenika Skarlatija.

U ovoj viziji u kojoj se prepliću prošlost i sadašnjost, njihove promene i međuzavisnosti, ta dva zvučna sveta povezuje otkucavanje, poput kucanja večitog časovnika, što simbolizuje prolazak vremena i večnost. Među raznim mogućim značenjima naslova, prvobitno zamišljenog kao igre reči (koja se može razumeti kao dva do četiri ili četiri za dva – što se delimično odnosi i na razvoj i raslojavanje fakture od dvoglasa do četvoroglasa i obratno, kao i oblika itd…), najnaglašenije je značenje u smislu pozivanja između ta dva kontrastna sveta (2.2.4 poziva 4.4.2).