Srđan Hofman (1944, Srbija) studije kompozicije završio 1968. godine na Muzičkoj akademiji u Beogradu (danas Fakultet muzičke umetnosti) u klasi Stanojla Rajičića, a potom u istoj klasi i magistrirao 1972. godine. U dva maha bio na kraćim usavršavanjima u inostranstvu. Deluje kao kompozitor, profesor emeritus kompozicije na Fakultetu muzičke umetnosti i višemedijske umetnosti na Univerzitetu umetnosti u Beogradu, te kao osnivač i šef Tonskog studija Fakulteta. Bavi se i teorijskim radom vezanim za problematiku savremene muzike, a autor je većeg broja studija objavljenih u stručnim časopisima i knjige Osobenosti elektronske muzike.
Opus Srđana Hofmana sačinjavaju brojna orkestarska, vokalno-instrumentalna, kamerna, elektroakustička, solistička i horska dela. Dobitnik je mnogih nagrada, između ostalih i prvih nagrada Tribine kompozitora za delo Koncertantna muzika (1994) i delo Znakovi (1995), nagrade Stevan Mokranjac za delo Gledajući u Ogledala Aniša Kapura (2011), nagrade Kompozitor godine za delo Ogledalo (2012), nagrade Udruženja kompozitora Srbije i Velike plakete Univerziteta umetnosti u Beogradu.

Kompozicija Bez jave – u potrazi za ’Pjeroom’ Arnolda Šenberga za flautu, klarinet, violinu, violončelo, mecosopran, klavir i elektroniku, napisana je 2017. godine na nekoliko stihova iz pesme Prestanak jave Vladislava Petkovića Disa, a posvećena je članovima Ansambla za novu muziku Gradilište.
Kroz ovo delo se moja, po karakteru i atmosferi koje prizivaju, različita vokalno-instrumentalna tumačenja Disove košmarne vizije o neumitnom dolasku danâ i noći u kojima „svi događaji i stvarnost prestaju” – prepliću, ukrštaju, suprot­stavljaju ili usaglašavaju sa elektronski radikalno modifikovanim audio zapisima fragmenata iz prvog, drugog, šestog i sedmog stava Šenbergovog dela Pjero mesečar, pisanog za isti kamerni sastav, a prethodno snimljenog od strane članova ansambla Gradilište, koji kompoziciju Bez jave i interpretiraju.