Alan Hankers (SAD) je nagrađivani kompozitor i pijanista  koji trenutno živi u Njujorku. Njegova muzika usmerena je na stvaranje zvučnih krajolika koji često istražuju dihotomiju eksplicitnog i apstraktnog. Njegova dela izvodili su ansambli širom Sjedinjenih država i Evrope, kao što su Simfonijski orkestar države Teksas, Filharmonija Južne Karoline, Simfonijski orkestar Severne obale, gudački kvartet Calidore, ansambl Nečuveni (Unheard-of) i mnogi drugi. Trenutno je rezidencijalni kompozitor u ansamblu Edge, kamernom horu (sa gudačima) u Arhusu, Danska. Osim koncertnom muzikom, Alan Hankers se aktivno bavi i muzikom za film i televiziju u Njujorku, kao slobodan umetnik i saradnik u postprodukcijskim kućama. Student je doktorskih studija na Univerzitetu Stony Brook gde na dodiplomskim studijama predaje kurseve iz muzičke teorije i kompozicije.

Oaza je komad inspirisan muzikom Palestrine i Gabrielija. U ovoj kontrapunktskoj muzici prošlosti, svaki pojedinačni glas jasno je definisan i uposebljen, a ipak funkcioniše kao deo celine. „Kada slušam tu muziku, ja je u početku upravo tako čujem a onda se postepeno isključujem iz svakog pojedinačnog glasa, transformišući eksplicitne melodijske profile u jednu apstraktnu totalnost boje.”
Ovaj komad je strukturiran oko tih trenutaka „apstrakcije”, gde harmonski jezik i veseli ritmovi aludiraju na stariju muziku; međutim, njihova jasnost se gubi u opštoj gustini i kakofoniji teksture. Muzika koja okružuje ove delove je veoma eterična; lagane linije se suptilno pomaljaju i potom ponovo nestaju u pustinji klastera. Naslov dela označava trenutke predaha i udaljavanja iz statične pustoline.
Komad Oaza pisan je po narudžbini duvačkog kvinteta Anima.