Lazar Đorđević rođen je u Kragujevcu gde je završio nižu i, kao đak generacije, srednju muzičku školu. Studije kompozicije na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu upisuje sa sedamnaest godina u klasi Zorana Erića u čijoj klasi je doktorirao na umetničkom projektu Pandora – dvostruki koncert za violu, violončelo i orkestar. Zaposlen je u zvanju docenta na Katedri za kompoziciju, oblast kompoziciono-tehničke discipline na istom fakultetu.
Usavršavao se u inostranstvu pohađajući kompozitorske radionice koje su vodili: Piter Ablinger (Austrija), Vinko Globokar (Francuska/Slovenija), Stiven Meknef (Velika Britanija), Sidni Korbet (SAD/Nemačka), Johanes Krec (Austrija), Jan Robin (Francuska), Anelis van Paris (Belgija) i drugi.
Đorđevićeve kompozicije premijerno su izvodili istaknuti solisti i značajni ansambli kao što su: Simfonijski orkestar Radio-televizije Srbije, Ansambl za novu muziku Gradilište, Camerata Academica, Ansambl Metamorfozis, Beogradski trio, Tajj gudački kvartet i drugi. Kompozicije Lazara Đorđevića izvođene su u zemlji i inostranstvu (Austrija, Albanija, Bosna i Hercegovina, Estonija, Litvanija, Kanada, Nemačka, Severna Makedonija i dr.) na festivalima i manifestacijama kao što su: isaFestival, International Rostrum of composers, Balkan Youth Academy, Sarajevo Sonic Studio, Međunarodna tribina kompozitora, Rossifest, Oktoh, Eufonija, KoMA, Festum, Dani Vojina Komadine, U čast Predraga Miloševića i drugim.
Đorđević je dobitnik više značajnih nagrada i priznanja, uključujući prvu nagradu na konkursu „Nova srpska muzika za harmoniku” (2016) u okviru internacionalnog festivala harmonike „Eufonija”, dve nagrade Rosifesta (2018. i 2021) i druge. Priznanje za stvaralaštvo ukazano mu je za kompoziciju D-Madness (2019), za violu i petnaest gudača, kojom je predstavio Srbiju na 67. Međunarodnom Rostrumu kompozitora, 2021. godine. Đorđevićeva kompozicija za simfonijski orkestar Sounds of the Balkans (2023) nagrađena je u okviru Konkursa za kompozitore Orkestra mladih Zapadnog Balkana (WBYO) i premijerno izvedena u okviru inostrane turneje orkestra. Član je Udruženja kompozitora Srbije (2015) i SOKOJ-a (2017).
O kompoziciji
Kompozicija Reminiscence za simfonijski orkestar predstavlja moje prvo iskustvo komponovanja za veliki orkestar. Dugogodišnje interesovanje i ljubav prema orkestarskom zvuku kompozicija 20. i 21. veka, ali i ranijih epoha, iznedrili su ideju za stvaranjem prve orkestarske kompozicije. Upotrebom savremenih orkestracionih sredstava nastojao sam da postignem široku paletu različitih zvučnih situacija, raspoloženja i kontrasta, koji se međusobno dopunjuju u izgradnji skladne i uzbudljive muzičke celine. Kombinacijom različitih registara, upotrebom pojedinih proširenih tehnika i manje tipičnih orkestracionih rešenja, kao i dinamike i ritma kao važnih muzičkih kompononenti, nastojao sam da pronađem svoj lični izraz u orkestarskom mediju, koji je u to vreme još uvek bio nov za mene. Naziv kompozicije – „podsećanje” ili „uspomena” – vezan je za motiv koji sam prvi put čuo kao član AKH Liceum iz Kragujevca u kompoziciji Bajalice Minte Aleksinačkog. Kratak ritmičko melodijski pokret javlja se kroz maglu u toku kompozicije, a pojedine njegove karakteristike postaju konstruktivne za izgradnju muzičkog toka. Delo je nagrađeno nagradom iz fonda „Stevan Hristić” (2015) i uvršćeno u izbor kompozicija SO RTS-a u okviru poziva za kompozitore 2017. godine.